به گزارش قدس آنلاین، «غریبه» که قصه یک نخبه داروساز را روایت می‌کند به ماجرای زندگی امیرعلی (با بازی حمید گودرزی) می پردازد در آستانه ازدواج با دختر عموی خود است اما به صورت اتفاقی متوجه می‌شود همسرش که در دریا غرق شده و جان خود را از دست داده، زنده است! موازی با ماجرای این شخصیت، زندگی سینا (با نقش آفرینی پژمان بازغی) مامور امنیتی قصه نیز روایت می‌شود و ماجراهایی برای آنها پیش می آید. این درام اجتماعی سرگرم کننده، سریالی پرحادثه و دارای نقاط عطف زیادی است که به موضوع قاچاق و مافیای دارو می پردازد. درباره جزئیات ساخت سریال «غریبه» با سروش محمدزاده که پیش از این چند سریال از جمله «سوران»،« نوار زرد» و «همبازی» را برای تلویزیون ساخته است، گفت و گو کردیم که می خوانید.

فیلمنامه «غریبه» چه جذابیت هایی برای شما داشت که ساخت آن را پذیرفتید و آیا قصه براساس پرونده های واقعی ساخته شده است؟

معمولا رویه سریال سازی در تلویزیون این است که ساخت قصه ها و فیلمنامه هایی را به ما پیشنهاد می دهند. اقای فرحانی (تهیه کننده سریال) قصه ای را برای من فرستاد، آن را خواندم که طرحی درباره مافیای دارو بود و از کلیت قصه خوشم آمد. آن زمان فیلمنامه به صورت کامل نوشته نشده بود و حدود ۱۰-۱۲ قسمتش آماده بود. تا جایی که اطلاع داشتم فیلمنامه با الهام از قصه یک سری پرونده های واقعی نوشته شده و بخش زیادی از آن، زاده تخیل نویسنده بود.

چقدر شخصیت های اصلی که نیروهای امنیتی هستند نزدیک به واقعیت، پرداخت شده اند و ما به ازای بیرونی دارند؟

من خیلی سراغ این ماجرا نرفتم که مابه ازای بیرونی چنین شخصیت هایی را پیدا و به بازیگران معرفی کنم. به نظرم رسید که پرداخت این شخصیت ها باید در دل درام اتفاق بیفتد. بهرحال چه یک نیروی امنیتی و چه یک دانشمند، افرادی با زندگی معمولی هستند و آنچه در شخصیت پردازی این نقش ها برای من اهمیت داشت باورپذیری آنها بود اینکه یک مامور امنیتی یا یک نخبه داروساز هم مثل بسیاری از مردم، مسائل و مشکلات شخصی و خانوادگی دارد. هدف ما این بود که کاراکترها را به سمت باورپذیر بودن ببریم نه اینکه لزوما برایشان ما به ازای بیرونی پیدا کنیم چرا که تعداد این کاراکترها در جامعه کم نیستند و هر کدامشان می توانند ویژگی های منحصربفردی داشته باشند و نمی شود یک نفر را به عنوان مابه ازا انتخاب کرد و براساس آن شخصیت ها را نوشت. ما در این سریال سعی کردیم که شخصیت های مربوط به این قصه را بسازیم چه به کمک نویسنده و چه به کمک بازیگران.

وجه تمایز «غریبه» را با دیگر سریالهای تلویزیونی در ژانر امنیتی و خانوادگی چه می دانید؟

برای ساخت این سریال از همان ابتدا، اصرارم بر این بود که صرفا یک سریال امنیتی نباشد بلکه مجموعه ای با وجوه دراماتیک پررنگ و یک درام خانوادگی و ملودرام عاشقانه باشد در واقع می خواستم اثری بین ژانری بسازم که در دل آن یک پرونده دارویی به یک موضوع امنیتی گره می خورد در نتیجه طیف مخاطبانش گسترده تر می شد. سعی کردیم در این مجموعه وجوه انسانی، ملی، خانوادگی و عاشقانه بر وجوه پلیسی، امنیتی و معمایی آن غالب شود تا مخاطب بیشتری جذب سریال شود.  

چالشهای ساخت این سریال در مقایسه با آثار قبلی تان چه بود؟

معمولا هر سریالی چالشهای مربوط به خودش را دارد ولی یکسری چالشها و مشکلات در سریالهایی که برای تلویزیون ساختم مشترک است که شامل کمبود بودجه و امکانات می شود یعنی بودجه سریالها همخوانی با هزینه کردها ندارد. تورم هم روی سریال سازی اثر می گذارد مثلا بودجه ای  که در فروردین ماه به ما اختصاص داده می شود تا زمان کلید خوردن پروژه که چند ماه بعد است، کم ارزش تر می شود همین موضوع منجر به کاهش بخشی از وجوه کیفی کار می شود و فیملساز مجبور است که از خواسته هایش عدول کند. این مهمترین مشکلی است که در حوزه سریال سازی تلویزیون وجود دارد. برای ساخت سریال «غریبه» بیش از ۱۷۰ لوکشین و بالای ۱۵۰ بازیگر مختلف داشتیم که این تعدد لوکیشن و بازیگر به سختی های کار اضافه می کرد ضمن اینکه ژانر سریال هم  دارای پیچیدگی هایی بود ولی سعی کردیم که در تدوین حداقل اشکالات را داشته باشیم.

یکی از ویژگی های سریال توجه به حفظ ریتم است. «غریبه» تلاش کرده که در هر قسمت، تمپوی ماجراها و اتفاقات را بالا نگه دارد، چقدر برای شما حفظ ریتم اهمیت داشت؟

من سالها کار تدوین انجام دادم و ریتم جزو اصول کاری من است. در این باره چه زمانیکه فیملنامه نوشته می شد و موضوعات را با نویسنده مطرح می کردم برایمان مهم بود که ریتم سکانسها، تنوع لوکشین ها و خط داستانی حفظ شود و چه در زمان فیلمبرداری که سعی کردیم ریتم را حفظ کنیم و چه در زمان تدوین به این نکته توجه داشتیم. به همین دلیل هم یک قسمت از تعداد قسمتها کم شد و بجای ۳۶ قسمت، سریال در ۳۵ قسمت به پایان می رسد تا ریتم مناسب را داشته باشیم. حفظ ریتم مناسب و نگهداشتن مخاطب، جزو اولویت های من است.

بخشی از این سریال در ترکیه می گذرد، هزینه های تولید در خارج از کشور چقدر به هزینه های تولید گروه اضافه کرد؟

این سریال اولین تجربه من برای تولید در خارج از کشور بود و خیلی هم طولانی نشد، فیملبرداری بخش خارجی ما فقط پنج روز در استانبول طول کشید. قصه از همان ابتدا، ضرورت ساخت بخشی در خارج از کشور را ایجاد کرده بود ولی ما با کمترین هزینه، بخش خارجی را فیلمبرداری کردیم. بهرحال اگر قرار است در صنعت سریال سازی موفق شویم نیازمند تعامل با کشورهای همسایه و بویژه کشورهایی که در صنعت سریال سازی فعال اند، هستیم تا تلویزیون ما به عنوان یک تلویزیون حرفه ای به این عرصه ورود پیدا کند. اگر بخواهیم از این هزینه ها فرار کنیم، سریال سازی رشد نمی کند. برای فیلمبرداری بخش خارجی «غریبه» هم بودجه زیادی صرف نشد و با حداقل امکانات و نفرات به استانبول رفتیم تا فشار مضاعفی به تلویزیون وارد نشود ولی هرجا لازم است باید هزینه شود تا بیننده احساس کند که به او احترام گذاشته می شود.

انتخاب بازیگران چطور انجام شد با توجه به اینکه بازیگری چون حمید گودرزی بعد از سالها با این سریال به تلویزیون برگشته است؟

 معمولا مرحله انتخاب بازیگر، مرحله سخت و پیچیده ای است چون تعداد تولیدات در تلویزیون، شبکه نمایش خانگی و سینما زیاد است و تعداد بازیگران محدود. جامعه بازیگری چندان پرو پیمانی نداریم و فیلمسازان در این بخش با مشکل اساسی مواجه اند.  من با بسیاری از بازیگران این مجموعه برای اولین بار همکاری می کردم و با برخی هم قبلا همکاری داشتم. برای انتخاب پژمان بازغی که نقش مامور امنیتی را داشت نیاز به بازیگری داشتیم که خوش استایل و محبوب باشد. برای کاراکتر امیرعلی هم که حمید گودرزی آن را بازی می کرد، باید چهره ای گرم و صمیمی را انتخاب می کردیم که بیننده دوستش داشته باشد و آقای گودرزی پس از مدتها با این سریال به تلویزیون برگشته بود. ترکیب بازیگران اصلی که مشخص شد، با سایر بازیگران وارد گفت و گو شدیم و انتخاب ها بیشتر بر مبنای کاراکتری بود که در فیلمنامه وجود داشت تا به مناسبت ترین گزینه برسیم. برخی از بازیگران جزو اولین انتخاب های اول ما بودند و برخی از شخصیت ها هم جزو انتخاب های بعدی. در مجموع از ترکیب بازیگران سریال راضی هستم. ضمن اینکه در این سریال بازیگران مستعد تئاتر و بازیگران جدیدی به تلویزیون معرفی شدند.

بازخوردهای سریال چطور بوده و فکر می کنید به سریالهای پربیننده تلویزیون تبدیل شود؟

بازخوردهایی که در فضای مجازی و جامعه گرفتم این بوده که این سریال مخاطب خودش را پیدا کرده و مخاطبان هم با رضایت درباره سریال حرف می زنند ولی از انجا که تلویزوین از دوران اوج خودش فاصله گرفته بنظرم «غریبه» که اثری بین ژانری است می تواند آغاز راهی باشد که تلویزیون در بخش نمایشی به دوران پربیننده خودش برگردد.